Proberen om mezelf drijvende te houden op deze stroom
Maar een gedacht trekt me omlaag
Trekt me de hele weg omlaag.
We wandelen naar een lege oneindigheid
En uitdoven zal nu onze enige manier zijn
Om je zonden te verminderen
Deze poort kan niet opnieuw opgevuld zijn
Een gat in ruimte en tijd
Huil je naar de hemels hoog
Wanneer je hier bent opgesloten
Vraag je je niet eens af
Waarom deze loden tranen nooit zullen drogen?
Ze zullen zoveel schaduwen achterlaten in mijn gedachten
Hoog in de lucht, komen alle wolken voorbij
Wacht op de storm, wacht op de regen
En wacht op de tranen om op me neer te vallen
Huil je naar de hemels hoog
Wanneer je hier bent opgesloten
Vraag je je niet eens af
Waarom deze loden tranen nooit zullen drogen?
Ze zullen zoveel schaduwen achterlaten in mijn gedachten
Levend in mij, levend in al de herinneringen in mijn leven.
Vraag je je af waarom
Deze tranen nooit drogen
Tijd gedwongen in het leven
Levend in mijn gedachten
Kunnen we ooit een weg vinden in dit doolhof zonder einde?
Doolhof heeft geen einde
Welke afslag zal ik nemen?
Links of rechts
Zou ik blijven?
Zou ik degene zijn?
Verloren binnenin lege oneindigheid