W nocnych ciemnościach
zdaję się błąkać bez końca,
z nadzieją wypalającą się w mej duszy.
Uciekłem, społeczeństwo wyparło się mnie.
Zaczynam wątpić w ten zły, zły świat.
Jestem sam i nikogo nie ma u mego boku.
W nocnych ciemnościach
widzę, jak mija mnie cień
pięt starego żołnierza.
Nie godzi się na kompromisy,
a jego oczy są zachmurzone, jak niebo.
Umrze za ten zły, zły świat.
Jest sam i nikogo nie ma u jego boku.
W nocnych ciemnościach
widzę skrząca się gwiazdę
odbijającą się we łzach dziewczyny,
a ona kurczowo trzyma stare, stare fotografie z czasów,
gdy jej rodzice byli szczęśliwi, a ona zbyt młoda by to pojąć.
Jest sama i nikogo nie ma u jej boku.
Jestem sam i nikogo nie ma u mego boku.
W nocnych ciemnościach
zdaję się błąkać bez końca,
z nadzieją wypalającą się w mej duszy.
Uciekłem, społeczeństwo wyparło się mnie.
Zaczynam wątpić w ten zły, zły świat.
Jestem sam i nikogo nie ma u mego boku.