Kalbimin rengi siyah
Yanıp kömür gibi siyaha dönüştü, öylece
Fırsat buldukça camları kırıyorum
Ve kanayan ellerime bakıyorum, ben neden böyleyim, neden?
Gülümsemen parlayan bir altın
Ama sözlerin çok soğuk hissettiriyor
Gün geçtikçe bana benziyorsun
Bazen karmanın beni takip ettiğini hissediyorum
Aşkın gerçek anlamı kesinlikle nefret
Umut, hayal kırıklığı ve çaresizliğin ailesi
Yüzümü kaplayan gölgenin
Neden 'sen' denen ışıktan geldiğini bilemedim
İkimiz için zaman duralı çok olmuştu
Acının nedeni hep yanlış anlamadır
Öyle ya ben de bilemiyordum
Beni anlamanı istemem
Baştan başa hataydı
İnsanlar hiçbir şey olmamış gibi gülüyor
Gerçeği saklayarak
Gerçekten mutlularmış gibi
Aşk adının altında
Yalanları saklayarak
Sonsuza kadar sürecekmiş gibi
Karanlık dünyamın rengi siyah
Başı ve sonu
Yer değiştiriyor, beyaz ve siyah
İnsanlar bazen çok düzenbaz
Boşuna olan bir yanılsamaya katılıyorum
Gerçekten ben neden böyle oldum, neden?
Dudakları kırmızı
Tıpkı kırmızı yalanları gibi
Gün geçtikçe ikimizin dili
Birlikte tutturduğumuz renkler uyuşmuyor gibi geliyor
Aşkın gerçek anlamı kesinlikle nefret
Umut, hayal kırıklığı ve çaresizliğin ailesi
Yüzümü kaplayan gölgenin
Neden 'sen' denen ışıktan geldiğini bilemedim
Seninle tanıştığımdan beri
Elimde kalan tek şey acı
Her gün çilelerden, sınavlardan
Sıra sıra dağlar
Artık sana ayrılığın şarkısını söylüyorum
Bu benim sana son itirafım
İnsanlar hiçbir şey olmamış gibi gülüyor
Gerçeği saklayarak, gerçekten mutlularmış gibi
Aşk adının altında, yalanları saklayarak
Sonsuza kadar sürecekmiş gibi
Bir gün dünyanın sonunda tek başında olduğumda
Belki seni özlerim,
Bir gün hüznün doruk noktasına ulaştığımda
Sonunda belki pişman olurum
Ben geri dönüyorum
Benim geldiğim yere, siyah
Seninle benim, ateş gibi sıcak olduğumuz
O yaz, çok uzun zaman oldu
Solup gidiyor