Δολοφόνε!
Άνθρωπε της φωτιάς.
Δολοφόνε!
Έχω δεί τα μάτια των ζωντανών νεκρών.
Πάντα το ίδιο παιχνίδι - η επιβίωση.
Η πλειονότητα της μάζας παίζει το παιχνίδι της αναμονής.
Tαριχευμένη, σακατεμένη, πεθαίνοντας από τον φόβο του πόνου.
Ή όποια αίσθηση ελευθερίας έχει εκκλείψει.
Μαύρος ήλιος σ' έναν κόσμο λευκό.
Σαν να έχουμε έναν μαύρο ήλιο σε έναν κόσμο λευκό.
Έχω έναν γιό,
Το όνομά του είναι Εδέμ.
Είναι το πατρογονικό του δικαίωμα,
Έπειτα από την εποχή της αποξένωσης.
Δώσε μου 69 χρόνια,
Ακόμα μία εποχή μέσα σ' αυτή τη κόλαση.
Αποτελείται μόνο από συνουσία και θάνατο απ' όσο γνωρίζω.
Σαν τον Προμηθέα είμαστε περιορισμένοι,
Αλυσοδεμένοι σ' ετούτο τον βράχο του θαυμαστού καινούργιου κόσμου.
Το πεπρωμένο μας στη μέση του πουθενά.
Κι έχω την αίσθηση πως αυτά ήταν όλα κι όλα όσα χρειαζόταν ποτέ μας να γνωρίσουμε,
Εώς ότου οι κόσμοι να τελειώσουν κι οι θάλασσες να παγώσουν.
Δώσε μου 69 χρόνια,
Ακόμα μία εποχή μέσα σ' αυτή τη κόλαση.
Υπάρχει συνουσία και θάνατος
Στα σχέδια της Μητέρας Φύσης.
Σαν τον Προμηθέα είμαστε περιορισμένοι,
Αλυσοδεμένοι σ' ετούτο τον βράχο του θαυμαστού καινούργιου κόσμου.
Το πεπρωμένο μας στη μέση του πουθενά.