Hej...och...
Połacie pustych płócien, nietknięte kawałki gliny
Leżały rozłożone przede mną, jak kiedyś jej ciało.
Wszystkie pięć horyzontów obracało się wokół jej duszy
Jak ziemia wokół słońca
Teraz powietrze, którego spróbowałem i oddychałem zatoczyło krąg.
Och, i wszystko było tym czego ją nauczyłem
Och, wiem, że dała mi wszystko w co była ubrana
I teraz moje gorzkie ręce otarły się o chmury
To było wszystkim.
Och, obrazy wszystkie jakie były obmyły się w czerń, wszystkie jak tatuaż...
Wychodzę na spacer
Jestem otoczony jakimiś dzieciakami bawiącymi się
Czuję ich śmiech, więc dlaczego usycham ?
Och, a zakręcone myśli, które wirują wokół mojej głowy
Wiruję, och, wiruję
Jak szybko słońce może spaść
A teraz moje gorzkie ręce są kolebką łamanego szkła
tego, co było wszystkim ?
Obrazy wszystkie jakie były obmyły się w czerń, wszystkie jak tatuaż...
Cała miłość potoczyła się źle, odwróciła mój świat na czarno
Wszystko co widzę jest tatuażem, wszystko czym jestem, wszystko czym będę...tak...
Uch chuch...uch chuch...och...
Wiem, ze kiedyś będziesz pięknie żyć,
Wiem, że ty będziesz gwiazdą kogoś innego na niebie, lecz dlaczego
Dlaczego, dlaczego nie może to być, nie może to być moje niebo
Ach...uch...