Aşkımız benim rahmimdi
Ama bağımız kırıldı
Kalkanım gitti
Korumam alındı
Yaralı olan benim
Vurulmuş olan bedenim
Acı içinde kıvranıyor
Benim kalbim muazzam bir göl
Aşk iksiriyle kararmış
Ben kör bir şekilde
Bu okyanusta boğuluyorum
Ruhum iki yana açıldı
Özüm kırıldı
Tüm dokuların arasında
Örülü olan o
Sen benim sınırsız duygularımdan korktun
Ben senin vahiysel takıntılarından sıkıldım
Seni çok mu fazla sevdim?
Dindarlık beni kıracakmış gibi büktü
Bu yüzden isyan ettim
İkonayı yıktım
Bunu aşk için yaptım, duygularımı onurlandırdım
Sen kendi kalbine ihanet ettin
O organını yozlaştırdın
Aile daima
Bizim kutsal ortak vazifemizdi
Senin terk ettiğin
Senin verecek hiçbir şeyin yok
Kalbin bir oluk
Gözyaşları içinde boğuldum
Görünürde hiçbir umut asla iyileşmez
Sonsuz acı ve korkular
Ben ışıyan parlak bir roketim
Eve dönen
Atmosfere girdiğim gibi
Katman katman yanarım