Εδώ στέκομαι, μόνος, με μίσος.
Εδώ στέκομαι, πολύ καιρό, πολύ αργά.
Το μόνο που ξέρω, είναι ότι θα μας αφήσεις όλους.
Εδώ στέκομαι, μόνος, για να πέσω.
Ω Αδερφέ μου, πώς μπόρεσες;
Μην κοιτάς στα μάτια τον συνάνθρωπο σου,
Που σου στάθηκε, σε όλα,
Και δεν νιώθεις τίποτα στην καρδιά σου παρά μίσος.
Κόκκινος λεκές στη λεπίδα,
Όλες οι έννοιες της αξίας έχουν ξεπλυθεί.
Η θυσία ήταν μάταια,
πού είναι η αίσθηση της ενοχής;Πού είναι η ντροπή;
Χαμένη Ψυχή στον ασφράγιστο τάφο,
Έχουμε δώσει ένα όνομα.Μαύρη Φλόγα.
Στον θάνατο είμαστε όλοι το ίδιο.
Παραμένει, Μαύρη φλόγα.
Κάψου, και άσε την ψυχή σου να ελευθερωθεί,
Καθώς οι φωτιές υψώνονται και το πνεύμα σου φεύγει.
Οι εφιάλτες έχουν γίνει πολύ αληθινοί,
Τώρα ο κόσμος ουρλιάζει και είναι δύσκολο να ακούσεις.
Κόκκινος λεκές στη λεπίδα,
Όλες οι έννοιες της αξίας έχουν ξεπλυθεί.
Πώς μπόρεσες να είσαι κούφιος;
Τώρα η ζωή σου είναι καταδικασμένη σε θλίψη.