Toen je me voor het laatst verliet, zat mijn bloed in een fles
En je bewaarde het op je schoorsteenmantel
Ik kon op niemand rekenen om achter me te staan
En de honden ervan weerhouden mij met ze mee te laten slepen
Terwijl ik sliep, kroop je naar binnen
En trok het tapijt onder me vandaan
In de regen sloop je weg
En nam de onderdelen die mij lieten functioneren
Mijn hart zal zwarter zijn dan jouw ogen als ik met jou klaar ben
En ik zei: "Dit leven is geen liefdeslied."
Terwijl ik blindelings doorliep
En mijn knokkels sleepten over de muren
En de vogels daarboven bespotte me, en het landschap werd goddeloos
En je naam zat vast onder mijn tong
Alle wegen zijn nu één, elke keuze is hetzelfde
Alle wegen zijn nu één, elke keuze is hetzelfde
Ik zal mijn handen nu niet laten zien, ik weet dat dit geen spelletje is
Alle wegen zijn nu één, elke keuze is...
Neem een stap, neem nog een stap, neem nog een stap
Zonder zorgen waar ze vallen
Je brandde me, ja, je brandde me
Ja, je hebt me eens te vaak gebrand
Mijn gedachten zijn van het koude soort
Er dreigen onweerswolken achter mijn ogen
En mijn hart zal zwarter zijn dan jouw ogen als ik klaar met je ben