Σπαράζει η καρδιά μου σε κάθε μου βήμα
χωρίς εσένα ,έμειναν έρημοι οι δικοί μας δρόμοι
δεν υπάρχουν ποια,ούτε οι αναμήσεις μα ούτε κι εσύ
χωρίς εσένα,οι δικοί μας δρόμοι είναι λυπημένοι.
Στα μέρη που γυρίσαμε(περπατήσαμε),πιασμένοι χέρι χέρι
τα μέρη που βλέπαμε μαζί κατάματα
ρωτάνε ,<που να είναι η αγάπη σου>
οι δικοί μας δρόμοι ,χωρίς εσένα είναι ερείπια (ρημάδια)
Το όνομά σου είναι χαραγμένο στις πέτρες του δρόμου
είναι σαν να φαίνεσαι στη γωνιά του δρόμου
μια μέρα θα πέσω στη μέση του δρόμου,
οι δικοί μας δρόμοι θα γίνουν ο δολοφόνος μου.