Hislerin hiçe sayıldığı
Bir dünyanın dibinde
Kör bir nefrete
Saplanıp kaldım
Var olduğumu gösteren tek şey
Gözyaşlarım
Sıradaki adıma yakınım
Lakin bir şey beni burada tutuyor
Acılık her tarafta
Şüphe, ölüm
Kan ve leş
Günlük ekmeğimiz
Aynada kendimi görsem de
Tanıyamıyorum
Acı beni çirkinleştirmiş
Yüzüm iyice çirkefleşmiş
Başka bir dünyada yaşamak
Bana şu an çok uzak
Gece gökyüzündeki ay gibi
Bir türlü kendime anlatamıyorum ki
Burada durmamı sağlayan
Tek yer sensin
Ta içimde olmasaydın
Son adımı da atardım1
Aşkın beni hayatta tutuyor
Ve bana güç katıyor
Buradan sağ çıkmam
Yakındır artık
1. Son/sıradaki adım intihar olsa gerek.