Οι κόρες των ματιών αρχίζουν να παρατηρούν
Κοιτούν τα σκουπίδια της γης
Οι μάνες δεν αγαπούν τα παιδιά τους όπως πρώτα
Παρατημένα να καπνίζουν τα βότανά τους
Νύχια φαγωμένα ως τη ρίζα
Πύρινες παλάμες ενώ τρίβονται
Η σούπα δεν προλαβαίνει να βράσει
Δεν αχρηστεύουν μόνο το δείπνο
Άσε τις προνύμφες και τα σκουλήκια
να σου ριμάξουν το μυαλό
Σου ΄φαγαν την μνήμη, έρχεται το Alzheimer
Άσε την απίστευτη ουσία να κυλήσει στις φλέβες σου
Και θα ισχυριστώ ότι σ' αγαπάω
Και ότι εγώ σε γέννησα
Το δέρμα σαπίζει μέχρι το κόκκαλο
Οι φακίδες πέφτουν όπως διατάχθηκαν
Γρήγορα καταλαβαίνεις ότι αλλάζει όλο σου το είναι
Δεν είσαι πια ό,τι κάποτε ήσουν
Δεν είσαι πια ό,τι κάποτε αγαπούσαν
Άσε τις προνύμφες και τα σκουλήκια
να σου ριμάξουν το μυαλό
Σου ΄φαγαν την μνήμη, έρχεται το Alzheimer
Άσε την απίστευτη ουσία να κυλήσει στις φλέβες σου
Και θα ισχυριστώ ότι σ' αγαπάω
Και ότι εγώ σε γέννησα
Σ'ευχαριστώ μητέρα
Για ό,τι έχεις κάνει
Μου 'δωσες καρκίνο
Και πυκνά μαυρισμένα πνευμόνια
Με άφησες να σαπίσω
Στους δρόμους
Καλύτερα να τη βαρέσεις
Παρά να έχεις να τραφείς
Άσε τις προνύμφες και τα σκουλήκια
να σου ριμάξουν το μυαλό
Σου ΄φαγαν την μνήμη, έρχεται το Alzheimer
Άσε την απίστευτη ουσία να κυλήσει στις φλέβες σου
Και θα ισχυριστώ ότι σ' αγαπάω
Και ότι εγώ σε γέννησα