te izoluar nga jasht
rete kane marre te gjith driten
nuk kam kontroll,duket se
mendimet e mia pyesin githe kohen
kur perpiqem
te jetoj pa ty
zogjte po bien nga majat e ndertesave
nga qielli si pika shiu
nuk ka ajer,nuk ka krenari
nese te qenit vetvetja eshte gabimi im
ateher preferoj te jem gabim
shpresa te kthyera ne frike
dhe un nuk mund te fluturoj me nje krah
me agimin e diellit ,un perqafoj
fort endrrat e mia dhe ja pse
zogjte po bien nga majat e ndertesave
nga qielli si pika shiu
nuk ka ajer,nuk ka krenari
zogjte
ne nje vend pa frike,pa drite hene
ne nje vend pa drit hene dhe frike
gjithcka duajane pemet ,lulet dhe pak drite dielli
gjithcka duajane pemet ,lulet dhe pak drite dielli
ku kujtimet po ndertohen dhe te vjetrat vdesin
ku dashuria nuk ka humbur
zogjte po bien nga majat e ndertesave
nga qielli si pika shiu
zogjte po bien nga majat e ndertesave
nga qielli si pika shiu
nuk ka ajer,nuk ka krenari
prandaj zogjte nuk fluturojne