Sənə günəş həmişə arxandan vurub
Kölgən həmişə öndə
Gecələr onsuz da qara
Üzünü görmək günəşə baxmaq kimidir
Nə vaxt istəsəm, sən yandırırsan
Əlin həmişə dodağımda dayanıb
Səssiz bir ifadə
Gecələr həmişə susqun
Aynaya baxmaq kimidir səninlə danışmaq
Nə vaxt dinləsəm, sən susursan
Yastığımda qalıb üzün
Bir az ayrılıq
Bir az hüzün
Say nə qədər zaman oldu
Toxun, əllərinmi kor oldu
Bax, tapa bilmədim başqa bir tən
Gözlərin yandırarmı yenidən
Hər kəsi unudar da ürəyim
Səni saxlayar bir dənəm