Sevginin ve barışın bir manası kalmadığında
eski tatlı huzur veren şarkılar da çalmadığında
kalabalığın içinde yalnızlıklar arttığında
her yer gurbet olduğunda
her yer beton dolduğunda
insan hayatına verilen değerden eser kalmadığında
yani beş yaşında çocuğun eline silah tuttuğunda
savunmasız siviller hedef olduğunda
yardım için gönderilen gemilerden kan akınca
silahlanmak için milyar dolar harcandığında
sonra güvenlik güçlerine dahi güven kalmadığında
okullarda uyuşturucu satıldığında
artık geriye söylenecek pek de bi şey kalmıyormuş Tanrım
Bir melek diliyorum, tanrıdan muhtaçlara
Çaresiz, yuvasız, aç susuz çocuklara
Bir melek diliyorum sevgiden yoksunlara
Suçsuz olan esirlere, mahkûmlara, insanlara
Yazılacak fazla bir şey kalmadı
her şey eskitildi herkes sefil düştü
karşılıksız verme devri bitti
bütün bunlar olurken biz derde tepkisizdik artık
gökten umarız medet çünkü yerde sevgi bitti
anla bütün güzel saf hayaller yarım kaldı
kimse dost demedi bir başkasına herkes hasım saydı
belki bunlar yaşanmazdı önlem alınsaydı
bizler cehaletten kavrulurken kaç bin aydın astık
geçmişin vebali ağır taşımaz gövdem beni
artık söylenmeli ne varsa söylenmeli
bi yardım gelirse de eminim gökten gelir
çünkü biz bir türlü insanlığı öğrenmedik
Bir melek diliyorum, tanrıdan muhtaçlara
Çaresiz, yuvasız, aç susuz çocuklara
Bir melek diliyorum sevgiden yoksunlara
Suçsuz olan esirlere, mahkûmlara, insanlara