Bir sabah uyandığında göğsünün ortasında kara bir delik…
Büyük bir yara…
Ve aynaya baktığında yüzündeki çizgilerin arkasında kayıp bir çocuk…
Büyük bir yama…
Hep yalnız uyuyup, yalnız uyanınca…
Yalnız bitirip, yalnız başlayınca…
Yalnız boğulup, yalnız kurtulunca içinde…
Yalnız kırılıp, yalnız onarınca…
Yalnız vurulup, yalnız kanayınca…
Yalnız arayıp, yalnız kaybolunca içinde…
Kalbin bir katilin ellerinde!
Bir ölüm sessizliği yüzünde…
Bölük pörçük, delik deşik, kırık dökük, paramparça…
Kaybolup gidiyorsun…
Kaybolup gidiyorsun!