Πηγαίνω προς το τέλος της κορυφής αυτών σκατών, δεν θέλω να το ακούσω.
Ξαναβρήκα τον δρόμο μου.
Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, το ξέρω ότι το μισώ, δεν αισθάνομαι ότι αυτό θα μπορούσε να είναι αληθινό.
Δυσκολεύομαι, καταρρέω τόσο πολύ τόσο πολύ γι' αυτά γι' αυτά που είπα.
Ό,τι κι αν λέω, εσύ γυρνάς την πλάτη σου.
Δεν πρόκειται ποτέ να σε σπάσει, ποτέ δεν θα σε κάνει να καταρρεύσεις.
Ό,τι κι αν λέω, εσύ γυρνάς την πλάτη σου.
Δεν πρόκειται ποτέ να σε σπάσει, ποτέ δεν θα σε κάνει να καταρρεύσεις.
Αυτή η ψεύτικη πραγματικότητα, ποτέ δεν μπορώ να αναπληρώσω τον χρόνο που χρησιμοποιείς.
Είναι ο χειρότερος εχθρός μου.
Είμαι σε αποστολή να ταΐσω τον εθισμό μου.
Βαρέθηκα τις σκέψεις, τόσο κενές.
Είναι πλημμυρισμένο, πρόκειται να εκραγώ.
Τόσο πολύ τόσο πολύ γι' αυτά γι' αυτά που είπα.
Ό,τι κι αν λέω, εσύ γυρνάς την πλάτη σου.
Δεν πρόκειται ποτέ να σε σπάσει, ποτέ δεν θα σε κάνει να καταρρεύσεις.
Ό,τι κι αν λέω, εσύ γυρνάς την πλάτη σου.
Δεν πρόκειται ποτέ να σε σπάσει, ποτέ δεν θα σε κάνει να καταρρεύσεις.
Κάπως, κάπου στο βάθος είναι καθαρότερα, κλειδωμένος κι αλυσοδεμένος στον καθρέφτη.
Κάπως, κάπου στο βάθος είναι καθαρότερα, κλειδωμένος, παίρνει ένα κομμάτι του εαυτού μου
Πηγαίνω προς το τέλος της κορυφής αυτών σκατών, δεν θέλω να το ακούσω.
Ξαναβρήκα τον δρόμο μου.
Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, το ξέρω ότι το μισώ, δεν αισθάνομαι ότι αυτό θα μπορούσε να είναι αληθινό.
Δυσκολεύομαι, καταρρέω τόσο πολύ τόσο πολύ γι' αυτά γι' αυτά που είπα.
Ό,τι κι αν λέω, εσύ γυρνάς την πλάτη σου.
Δεν πρόκειται ποτέ να σε σπάσει, ποτέ δεν θα σε κάνει να καταρρεύσεις.
Ό,τι κι αν λέω, εσύ γυρνάς την πλάτη σου.
Δεν πρόκειται ποτέ να σε σπάσει,
Ποτέ δεν θα σε κάνει να καταρρεύσεις.