بیگاه شد [Bigaah Shod] lyrics

بیگاه شد بیگاه شد خورشید اندر چاه شد

خیزید ای خوش‌طالعان وقت طلوع ماه شد

بی گاه شد بی‌گاه شد خورشید اندر چاه شد

خیزید ای خوش‌طالعان وقت طلوع ماه شد

اشکی که چشم افروختی صبری که خرمن سوختی

عقلی که راه آموختی در نیم‌شب گمراه شد

در نیم‌شب گمراه شد

شب روح‌ها واصل شود مقصودها حاصل شود

چون روز روشن دل شود هر کو ز شب آگاه شد

هر کو ز شب آگاه شد

در چاه شب غافل مشو ...

در چاه شب غافل مشو در دلو گردون دست زن

یوسف گرفت آن دلو را از چاه سوی جاه شد

از چاه سوی جاه شد

از چاه سوی جاه شد

گر بو بری زین روشنی آتش به خواب اندرزنی

کز شب روی و بندگی زهره حریف ماه شد

ساقی به سوی جام رو ای پاسبان بر بام رو

ای جان بی‌آرام رو کان یار خلوت خواه شد

ای جان بی‌آرام رو کان یار خلوت خواه شد

بی گاه شد بی‌گاه شد خورشید اندر چاه شد

خیزید ای خوش طالعان وقت طلوع ماه شد

آن کیست ...

آن کیست اندر راه دل کو را نباشد آه دل

کار آن کسی دارد که او غرقابه ی آن آه شد

کار آن کسی دارد که او غرقابه ی آن آه شد

کار آن کسی دارد که او غرقابه ی آن آه شد

شب روح‌ها واصل شود مقصودها حاصل شود

چون روز روشن دل شود هر کو ز شب آگاه شد

گر بو بری زین روشنی آتش به خواب اندرزنی

کز شب روی و بندگی زهره حریف ماه شد

زهره حریف ماه شد

آن کیست اندر راه دل کو را نباشد آه دل

کار آن کسی دارد که او غرقابه ی آن آه شد

کار آن کسی دارد که او غرقابه ی آن آه شد

گویند اصل آدمی خاک است و خاکی می‌شود

کی خاک گردد آن کسی کو خاک این درگاه شد

یک سان نماید کشت‌ها تا وقت خرمن دررسد

نیمی‌ش مغز نغز شد وان نیم دیگر کاه شد

چون غرق دریا می‌شود دریاش بر سر می‌نهد

چون یوسف چاهی که او از چاه سوی جاه شد

گر بو بری زین روشنی آتش به خواب اندرزنی

کز شب روی و بندگی زهره حریف ماه شد

زهره حریف ماه شد

زهره حریف ماه شد