Со твоите големи очи
И твоите големи лаги
Со твоите големи очи
И твоите големи лаги
Видов како се притајуваш во градината
Што криеш?
Извини, не ми кажувај “ништо“
Мислев дека можам да ти верувам
Бев твоја жена
Ти беше мојот витез и сјаен придружник
На мое изненадување, смртта на мојата љубов беше неговата сопствена алчност и приспивна песна
Со твоите големи очи
И твоите големи лаги
Со твоите големи очи
И твоите големи лаги
Приметив стана згоден, летово немаше утеха
Твојата маица беше памулна, твоето лице беше изгорено од сонцето
Одеше таму-ваму како да чекаше
Чекаше за нешто
Твојот свет гореше и јас седев и гледав
Додека гледав како пламенот растеше високо ти ме виде како се мрштам
Реков “чао“
Со твоите големи очи
И твоите големи лаги
Со твоите големи очи
И твоите големи лаги
Дали згрешив јас што ти верував
Дали видов тоа што сакам, тоа што не беше вистина?
Што згрешив за да испаднам будала?
Прекрасто е што може да направи заљубена жена
Со твоите големи очи
И твоите големи лаги
Со твоите големи очи
И твоите големи лаги