Inst í einn kenning, yfir orð
erundir himinn, langt um norðr
Ekundra, vill hon sýna sik?
ekallar, má hann heyra mik!
Einn tíð fyr strið, einn tíð fyr friðr,
blóðdreifa snjór at syrgja við,
Kom sýn mér, hver er leiði nú?
einn konung, ennú einn lítinn glóð
Brátt vere varr einn skimi bjart,
tendran á ljos ím vetranátt
þar bifra band sem hvítr lín
í bogir undir stjarnaskin
Tíð fyr strið, ok tíð fyr friðr,
sverði ok vón at kempa við
Sjá jartegn í einn himinnbrú
einn konung, ok eitt folk af trú
[repeated]
Heimdallr, vǫrðr goða, sitr við himins enda
hver er leið til himins af jörðu?
Goðin gerðu Bifröst, brú við himins enda
Bifröst, þrimr litum, Bifröst sterk