Bieszczadzki świt [English translation]

Słońce jeszcze śpi głęboko,

Tylko zorzy pierwszy blask

Nad górami lśni wysoko

I rozjaśnia nocny mrok.

Spójrz, jak ponad czarnym lasem,

Nad jeziora toń ze szkła,

Wstaje wolno, kryjąc brzegi,

Srebrna mgła.

Wiatr ustaje, milkną drzewa,

Zanim wstanie świt i dzień,

Czas jest prześnić, czas wyśpiewać -

Z bajki sen.

Prześnić w nim wspomnienia

Szczęśliwych chwil,

Zapomnieć, że na świecie

Istnieje zło,

Odsunąć w dal wspomnienia złe

I smutne dni,

Pamiętać, że świat,

że piękny jest świat

I dobrze jest żyć.

Gdy zza gór już wzejdzie słońce

I nastaje nowy dzień,

Mgła odpływa, niknie w końcu,

Sny poranne schodzą w cień.

Wtedy góry toną w blasku,

W ten spokojny letni czas

Nad głowami szumią drzewa,

śpiewa las.

Lecz nim dzień zabłyśnie światłem,

Zanim wzejdzie nowy dzień,

Wyśnij jeszcze, wyśnij dla mnie,

Tamten sen...

Prześnij w nim wspomnienia

Sszczęśliwych chwil,

Zapomnij, że na świecie istnieje zło,

Odsuń w dal wspomnienia złe

I smutne dni,

Pamiętaj, że świat,

że piękny jest świat

I dobrze jest żyć.