[Verse 1]
ฉันไม่เคยมีรัศมีเปล่งประกายที่ศีรษะที่แสดงถึงความศักดิ์สิทธิ์เลย
อย่าหวังว่าฉันจะมีสิ่งนั้นเลย
ตราบใดที่ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถ
นี่คือการดิ้นรนต่อสู้
แต่ฉันยังคงปีนป่าย พยายาม และสู้ต่อไป
มีพระคัมภีร์ฉบับคิงเจมส์อยู่ในลิ้นชัก
และฉันนำสิ่งนั้นออกมาอ่านในบางครั้ง
แต่พระผู้เป็นเจ้ารู้ดีว่าฉันไม่ได้อ่านอย่างสม่ำเสมอหรอก
ขึ้นอยู่กับว่ามีอะไรอยู่ข้างในนั้น
และพวกเขาบอกว่า “แต่ยังไงก็ไม่เป็นไรหรอก”
แต่ฉันยังคงสวดภาวนาตลอดทั้งวัน
[Chorus]
ในที่สุดฉันก็สามารถเปิดหนังสือดี ๆ เล่มนั้นได้
แต่สวรรค์กลับไม่มองมา
เหมือนกับว่าสิ่งนั้นไกลเกินกว่าที่จะเอื้อมถึง
เมื่อรู้สึกเหมือนว่าพระอัครสาวกเหล่านั้น
กำลังจะเผยแพร่คำสอนของพระผู้เป็นเจ้าต่อฉัน
และไม่ใช่ในระดับที่จะมาบังคับกันได้
ฉันแค่อยากจะอ่าน
อย่างเช่นบทสวดของพระคัมภีร์
ไม่ใช่ให้พระคัมภีร์มาคอยบังคับบงการฉัน
[Verse 2]
ฉันตื่นขึ้นมาในชุดที่สวมใส่เมื่อคืน
และวิสกี้ที่เลอะอยู่บนริมฝีปากของฉัน
ฉันรู้ว่า หากพระผู้เป็นเจ้ามองลงมา
ท่านต้องมองลงมาเห็นสิ่งนี้แน่นอน
แต่ฉันมีศรัทธาที่ฉันสามารถเปลี่ยนแปลงได้
ฉันยังคงสวดภาวนาตลอดทั้งวัน
[Chorus]
ในที่สุดฉันก็สามารถเปิดหนังสือดี ๆ เล่มนั้นได้
แต่สวรรค์กลับไม่มองมา
เหมือนกับว่าสิ่งนั้นไกลเกินกว่าที่จะเอื้อมถึง
เมื่อรู้สึกเหมือนว่าพระอัครสาวกเหล่านั้น
กำลังจะเผยแพร่คำสอนของพระผู้เป็นเจ้าต่อฉัน
และไม่ใช่ในระดับที่จะมาบังคับกันได้
ฉันแค่อยากจะอ่าน
อย่างเช่นบทสวดของพระคัมภีร์
ไม่ใช่ให้พระคัมภีร์มาคอยบังคับบงการฉัน
[Bridge]
ฉันเพียงแค่พยายามที่จะให้ตัวเองมีคุณความดีบ้าง
จนกว่าคำสอนนั้นกับฉันจะเห็นพ้องต้องกัน
[Chorus]
ในที่สุดฉันก็สามารถเปิดหนังสือดี ๆ เล่มนั้นได้
แต่สวรรค์กลับไม่มองมา
เหมือนกับว่าสิ่งนั้นไกลเกินกว่าที่จะเอื้อมถึง
เมื่อรู้สึกเหมือนว่าพระอัครสาวกเหล่านั้น
กำลังจะเผยแพร่คำสอนของพระผู้เป็นเจ้าต่อฉัน
และไม่ใช่ในระดับที่จะมาบังคับกันได้
ฉันแค่อยากจะอ่าน
อย่างเช่นบทสวดของพระคัมภีร์
ไม่ใช่ให้พระคัมภีร์มาคอยบังคับบงการฉัน