Dit pad is mijn eigen creatie.
Achter mijn rug brult de vlam.
Vuur verscheurd het blauwe duister
Dit is het einde, dit is de afgrond.
De last op je schouders drukt je naar beneden.
De vechtlust is niet genoeg.
Voor ongehoorzaamheid neemt
het lot neemt wrede wraak op mij,
Maar ik zet de stap.
Krankzinnigen hebben geen weg terug
Mijn laatste hartstocht
breekt de wijzers van de klok.
De Bruggen verbranden, het verschroeit de aarde.
Ik zet de stap over de scherpe rand.
Uit noodzaak.
Vertrouwen hebben in stofwolken is onzin.
Alsof geluk haar hand zal toereiken.
In een wereld van illusies is er geen terugweg,
en wreedheid zal de waarheid worden.
Angst kruipt als een slang op de huid.
De keuze is gemaakt. Onherroepelijk.
Puin valt het leven in,
maar mijn laatste adem
zal vrij zijn.
Krankzinnigen hebben geen weg terug
Mijn laatste hartstocht
breekt de wijzers van de klok.
De Bruggen verbranden, het verschroeit de aarde.
Ik zet de stap over de scherpe rand.
Uit noodzaak.
De tijd is nog niet om.
De laatste slag is de mijne.
Krankzinnigen hebben geen weg terug
Mijn afscheidnemende hartstocht
breekt de wijzers van de klok!
Over de rand van het lot zet ik de stap
Bruggen branden, maar niet voor niks.
Dat weet ik...