Artık dualarında değilim
Artık beni yolumda takip etmiyorlar
Ama gece beni tehdit ediyor,
Geceyarısı ve harabe karanlık
Bana yetiştikleri zaman.
Artık beni sevmiyorsun
Geri geldiğimde uyanık değilsin
Gitmiyorsun
Tuhaf yıldızımız kararıyor,
sahte, gümüş bir şey.
Uzağa yolculuk ediyorum
Rüzgar bana kafiye satıyor, satın alıyorum
Senin adına uyuyorlar
Nazımlar hediye gibi
Artık dinlemiyorum
Rüyalarında neyi fısıldadığını,
Kimi andığını duymaktan korkuyorum.
Ve uzaklaşıyorsun
Ama bana yaklaşıyorsun
Tıpkı yeniden başlıyormuş gibi
Ama beni sevmiyorsun
Bu her zaman birilerine olur
Konuşuyorsun, ama artık nerede olduğunu bilmiyorum
Birisi bunu biliyor mu?
Ne yaptım ben?
Ne de üzücü bir humoreske
İnşa ettim, kumdan şehirlerin altına
Derin dipsiz bir uçurum...