Ik mis je droom na droom
En de stappen verdwijnen niet
En dag na dag denk ik eraan
om heel zachtjes naar je toe te lopen
Maar jij kent me niet meer
Na al die tijd heb ik je echt verloren
En één enkele engel aan je zijde, terwijl ik je zoenen vergeet
En zonder te glimlachen lach ik erom, mijn spijt blijft in zijn bed
En zonder te lachen lijd ik, want hij had mijn laatste adem
Keer op keer kalmeer ik. En mijn tranen zullen je niet terugbrengen
en slag na slag die ik geef, zal hij me niet loslaten
En hij kent me niet echt en jij bent op dit moment niet op zoek
Nochtans zoek ik uit waarom ik je maar zo lang heb laten doen deze avond
En zonder te glimlachen lach ik erom, mijn spijt blijft in zijn bed
En zonder te lachen lijd ik, want hij had mijn laatste adem
En zonder te glimlachen lach ik erom, mijn spijt blijft in zijn bed
En zonder te lachen lijd ik, want hij had mijn laatste adem