Nə danışır bu insanlar
Nə qədər uzaq kəlimələr mənadan
Güzgümə bir yad sızmış
Baxır mənə uzaqdan
Sənsizlikdən qalan ən acı həqiqətim heçliyim
Ucuz, sadə, və sıradan
Bazara çıxmış kimi sanki ipliyim
Məni unudma
Məni unudma
Bir uçurumun ən ucundayam
O qədər yoxam ki görmürlər
Qəlbim susmuşlar yeri
Quşlar qorxub qaçmırlar
Sənsizlikdən qalan ən acı həqiqətim heçliyim
Ucuz, sadə, və sıradan
Bazara çıxmış kimi sanki ipliyim
Həyat məni unudsa da sən unudma
Adımı unudacaq qədər itirdim özümü
Olsun
Məni unudma
Məni unudma