میدونم که اینطوری نوشته شده توی سرنوشتم
درد حسرت زخمیِ توی سینه م
میدونم که اینطوری نوشته شده توی سرنوشتم
درد حسرت زخمیِ توی سینه م
منو اسیر خودت کردی
در دوردستهای برگشت ناپذیر
تقدیرم رو ترک کردی
نمیتونم نبودت رو تحمل کنم
منو اسیر خودت کردی
در دوردستهای برگشت ناپذیر
نتونستم عادت کنم, باور کن باور کن به نبودنت
فقط تو بودی (که) با وجودم به آغوش گرفتمت
روحمو باهاش قسمت کردم
به رویاهام حسرت بارید
فقط تو بودی (که) با وجودم به آغوش گرفتمت
روحمو باهاش قسمت کردم , پس کجایی؟
منو اسیر خودت کردی
در دوردستهای برگشت ناپذیر
تقدیرم رو ترک کردی
نمیتونم نبودت رو تحمل کنم
منو اسیر خودت کردی
در دوردستهای برگشت ناپذیر
تقدیرم رو ترک کردی, پس کجایی؟