Biliyorum, her gece her sabah her saniye,
Eksiliyor bir şey kalbimizden.
Tükeniyor her güne içimde her hikaye,
Yavaş yavaş geçiyoruz ömrümüzden.
Görüyorum kayboluyor önümde her mucize,
Alışıyor gözlerimiz karanlığa.
Büyüyoruz sanarken savruluyor zamanda,
Yaklaşıyor üstümüze ölüm.
Kal, beni böyle bırakma.
Nasıl korkuyor insan böyle yalnız kalınca .
Ne olur kal beni sakın bırakma.
Nasıl titriyor bir kalp karanlığa alışınca.
Bir çiğ tanesidir hayat, bir yaprağın üstünde.
Ilk göz yaşıdır hayat, bir çocuğun gözlerinde.
Bir gaz fişeğidir hayat, bir annenin kalbinde.
Bir nefestir hayat, hep kısadır hayat tutunamaz ömrümüze.
Kal, beni böyle bırakma.
Nasıl korkuyor insan böyle yalnız kalınca.
Ne olur kal beni sakın bırakma.
Nasıl titriyor bir kalp karanlığa alışınca.
Ne olur kal beni böyle bırakma.
Nasıl korkuyor insan böyle yalnız kalınca.
Ne olur kal beni sakın bırakma.
Nasıl titriyor insan karanlığa alışınca.
Ne olur kal beni böyle bırakma.
Nasıl korkuyor insan böyle yalnız kalınca.
Ne olur kal beni sakın bırakma.
Nasıl titriyor bir kalp karanlığa alışınca.