Μου έλειψε το να ξυπνώ στην αγκαλιά σου
Μισοαναίσθητη τα πρωινά
Χωρίς να σκέφτομαι τίποτα
Χωρίς να μιλάω
Να φεύγω σε άγνωστα μέρη με τη σκέψη μου
Και ύστερα να πέφτω σαν νεκρή
σε γκρεμούς
Πού είσαι; Πού είναι η φωνή σου;
Η θλίψη που έπεσε από τη βλεφαρίδα σου
είναι ακόμα κάτω
Όλα είναι μάταια
Οι νίκες, οι επιτυχίες
Οι εγκρίσεις που ευχόμουν
Λείπεις
"Είχε δίκιο" λέω σε αυτούς που ρωτούν
Και όσο το σκοτάδι
σβήνει από κουρτίνα σε κουρτίνα
Όσο η μέρα γυρνάει από το ταξίδι
Αρχίζει η ίδια τελετουργία
Όσο η ζωή από το μέρος που την άφησε
συνεχίζει με όλη της την ταχύτητα
Όσο εγώ την παρατηρώ
Αρχίζει να βραδιάζει
Εγώ, η γάτα μου, το κρεβάτι μου
Έχουμε πολλά παράπονα από σένα
Πού είσαι; Πού είναι η φωνή σου;
Η θλίψη που έπεσε από τη βλεφαρίδα σου
είναι ακόμα κάτω
Όλα είναι μάταια
Οι νίκες, οι επιτυχίες
Οι εγκρίσεις που ευχόμουν
Λείπεις
"Είχε δίκιο" λέω σε αυτούς που ρωτούν
Και όσο το σκοτάδι
σβήνει από κουρτίνα σε κουρτίνα
Όσο η μέρα γυρνάει από το ταξίδι
Αρχίζει η ίδια τελετουργία
Όσο η ζωή από το μέρος που την άφησε
συνεχίζει με όλη της την ταχύτητα
Όσο εγώ την παρατηρώ
Αρχίζει να βραδιάζει
Εγώ, η γάτα μου, το κρεβάτι μου
Έχουμε πολλά παράπονα από σένα
Και όσο το σκοτάδι
σβήνει από κουρτίνα σε κουρτίνα
Όσο η μέρα γυρνάει από το ταξίδι
Αρχίζει η ίδια τελετουργία
Όσο η ζωή από το μέρος που την άφησε
συνεχίζει με όλη της την ταχύτητα
Όσο εγώ την παρατηρώ
Αρχίζει να βραδιάζει
Εγώ, η γάτα μου, το κρεβάτι μου
Έχουμε πολλά παράπονα από σένα