Беловежская пуща [Belovezhskaza pushcha] [Belarusian translation]

Запаветны напеў, далячыняў смуга,

У чаканні зары, што заблішча сляпушча -

Як свая, мне твая векавая туга,

Белавежская пушча, Белавежская пушча.

Тут забыты даўно наш прабацькаўскі схоў

І, часамі, той кліч нашых продкаў пачуўшы,

Шэрай птушкай лясной з дальна-даўніх вякоў

Да цябе паспяшаю, Белавежская пушча.

Ледзьве значным слядком да крыніцы брыду

Праз траву, трыснягі, хмызняковыя гушчы,

Як алені, з кален п'ю жывую ваду

Роднай праўды твае, Белавежская пушча.

Адагрэю душу ля высокіх дубоў *,

Ды на ўцеху жывым і сляпым, і відушчым,

Панясу твой напеў запаветны дамоў,

Белавежская пушча, Белавежская пушча.