Ω, μπελλαντονα,
ποτέ δεν γνώρισα πόνο
Ίσως να είμαι τρελός, ίσως και
να κοντεύω να τρελαθώ
Το γράμμα ορθάνοιχτο απλά
το τοποθέτησες έτσι, χωρίς να το σκεφτείς
και η εξαίσια σιωπή σου,
το τσάι τόσο λεπτεπίλεπτα σερβιρισμένο με αλκοόλ
[Ρεφραίν:]
Δεν σε φτάνω, δεν σ'αγγίζω,
πώς έμαθες να μισείς τόσο πολύ;
Δεν σε φτάνω, δεν σ'αγγίζω,
πώς έμαθες να μισείς τόσο πολύ;
Από το πάθος προέρχεται, και
του 'χεις δώσει όνομα
τα δηλητηριώδη δάχτυλα σαν βελόνες
μέσα στη βροχή
γι'αυτό χαμογέλα διακριτικά καθώς
παρακολουθείς με τέτοια χάρη
τώρα πρέπει να φύγω μακριά, αλλά μπορείς να
ξεχάσεις το πρόσωπό μου;
(Ρεφραίν) x 2