Bella lyrics

Bèlla, ca de li bèlle si’ riggina,

uh quanta péne ca t’aggio ’a lassare!

T' aggio ’a lassare dimane ammatina,

ca ‘o vascièllo me pòrta ’a fòra 'o mare!

Dint'a stu còre nce tèngo na spina,

ca me fa ’o sango pèrdere a sciummare;

bèlla, tu m’a puo’ dà, na medicina,

famme sta grazzia, si me la puo’ fare!

L’ammóre, ch'accumméncia pe pazzia,

fernésce sèmpe cu suspire e guaie!

N’àngela ‘e ciélo chiammata Maria,

truvaie stu còre apiérto e s’o ‘arrubbaie!

Apprimma io nun perdètte l’alleria,

’a facètte partì, nun ce ’o ccercaje,

ma mo, sulo e desiérto, â casa mia,

vaco alluccanno sèmpe: — Addò starraje?!

Frónna d’aruta ch’ògne male stuta,

vide stu ffuóco si m’o può stutare!

L’ànema mia che ghiuta e ch'è venuta

sperava sèmpe ’e nce putè parlare!

Ma mo tutt’a speranza aggio perduta,

e a liétto cchiù non pozzo arrepusare,

e st’ànema, lassata trista e muta,

va jenchènno de làcreme nu mare!