Υποθέτω πως σ'αυτό το σημείο έχουμε καταλήξει.
Αν δεν θέλεις, τότε δε χρειάζεται να με πιστέψεις.
Όμως, εγώ δεν θα σε βοηθήσω όταν πέσεις.
Απλώς, για να ξέρεις τώρα, είσαι μονάχη σου. Τώρα πίστεψέ με.
Δεν θέλω εμένα να κατηγορούν.
Αν γουστάρεις γενικά τα παιχνίδια, συνέχισε να παίζεις.
Απλώς όμως θυμήσου τότε που ακολουθούσες το ίδιο μέτρο[1]
στη σωστή πορεία. Όμως, εγώ λάθος πορεία είχα χαράξει.
Και από τη μια στιγμή στην άλλη, έπεσες σε νέες δυσμένειες
και ο Διάβολος πλέον έχει αποφασίσει να περιπαίξει
το μυαλό σου και να σε εγκλωβίσει σε ένα αέναο λαβύρινθο.
Κάθε αναθεματισμένη ημέρα είναι εξίσου μελαγχολική.
Ε, συνήθιζα να σχεδιάζω κάτι ελάχιστο ενός σχεδίου [2],
συνήθιζα να έχω αντίληψη των πραγμάτων.
Όμως, εκείνη η αντίληψη γλίστρησε μέσα από τα χέρια μου.
Τώρα πλέον ούτε που γνωρίζω πού να σταθώ.
Δηλαδή, τι ακριβώς πρέπει να καταδείξω ;
Ίσως να έπρεπε να πράξω τα δέοντα για να ελευθερωθώ.
Ό,τι κι αν συμβεί σε εσένα θα φανεί σύντομα,
εγώ όμως δεν θα τύχω της ίδιας κατάστασης.
Υποθέτω πως σ'αυτό το σημείο έχουμε καταλήξει.
Αν δεν θέλεις, τότε δε χρειάζεται να με πιστέψεις.
Όμως, εγώ δεν θα σε βοηθήσω όταν πέσεις.
Απλώς, για να ξέρεις τώρα, είσαι μονάχη σου. Τώρα πίστεψέ με.
Εκείνο τον καιρό, νόμιζα πως με αντέγραφες ιδεολογικά,
σε εξελάμβανα σαν κάποια που να κατανοούσε τα πάθη μου.
Ωστόσο, μου απέδειξες κατά λάθος
ότι εν τέλει θα αυτοκαταστρεφόσουν.
Τώρα διαπιστώνω πως το σφάλμα μου δεν με βλάπτει,
όμως άκρη δεν βγάζω διότι ο πόνος είναι αψύτερος
απ'ό,τι ανέμενα. Μακάρι πάντως εσύ να ήσουν κάποια άλλη
και μόνο αυτή την ενοχή έλαβα. [3]
Γύρισες την πλάτη σου και έφυγες εντροπιασμένη.
Μονάχα μια μνήμη πόνου κατέλιπε σε σένα.
Τίποτα δεν σου φαίνεται λογικό, οπότε χαμηλώνεις το κεφάλι
και με ακούς μέσα στο κεφάλι σου, ουδενός παρόντος. [4]
Επομένως, τι περιμένεις να σου σημειώσω ;
Ίσως να έπρεπε να κάνω ό,τι πρέπει για να ελευθερωθώ.
Ό,τι κι αν συμβεί σε εσένα θα φανεί σύντομα,
όμως δεν πρόκειται να μου τύχει. [5]
Υποθέτω πως σ'αυτό το σημείο έχουμε καταλήξει.
Αν δεν θέλεις, τότε δε χρειάζεται να με πιστέψεις.
Όμως, εγώ δεν θα σε βοηθήσω όταν πέσεις.
Απλώς, για να ξέρεις τώρα, είσαι μονάχη σου. Τώρα πίστεψέ με.
Υποθέτω πως σ'αυτό το σημείο έχουμε καταλήξει.
Αν δεν θέλεις, τότε δε χρειάζεται να με πιστέψεις.
Όμως, εγώ δεν θα σε βοηθήσω όταν πέσεις.
Απλώς, για να ξέρεις τώρα, είσαι μονάχη σου. Τώρα πίστεψέ με.
(Να κάνω ό,τι οφείλω.)
Είσαι ολομόναχη. Τώρα, πίστεψέ με.
(Ό,τι και αν σου συμβεί,)
είσαι ολομόναχη. Τώρα, πίστεψέ με.
(Η μόνη μου παρατήρηση είναι)
πως είσαι ολομόναχη. Τώρα, πίστεψέ με.
(Δεν πρόκειται να μου τύχει.)
Είσαι ολομόναχη. Τώρα, πίστεψέ με.