Begegnung [Dutch translation]

Zij kwam mij iedere dag tegen

En ik gewende mij eraan

Zoals men zich net gewennen kan

Aan wat men vaak ziet en hoort

Ik merkte nauwelijks dat er dagen kwamen

Waarop zij zich niet liet zien

Dan passeerde zij mij, zoals altijd,

En nu keek ik nauwkeuriger toe

Zij zag mij en bloosde een beetje

En, hoewel ik niet verlegen ben,

Wist ik plotseling met m’n handen

Echt geen raad meer

Ik heb mij nooit voor louter plezier

Met getallen en cijfers afgetobd

Doch die zomersproeten op haar neus

Die had ik zo graag geteld

Ik zag ook haar mond en ik verheugde me

Op haar glimlach de dagen daarna

Ik was van plan haar over dit en dat

En naar haar naam te vragen

Het gebeurde al daags daarna

Dat ik een reden vond om haar te spreken

Zij antwoordde mij alleen in een taal

Waar ik geen woord van begreep

Alleen haar glimlach verstond ik

Toen ik zo heel zoet naast haar liep

En achter de glimlach zag ik haar tanden

Zo wit als sneeuw en een beetje scheef

Ik las haar naam op het label aan de koffer

Die ik voor haar naar het station droeg

Toen stond ik daar alleen en zag haar nog wuiven

Uit de rijdende trein