Στεναχωρες μέρες που μας άφησαν στο πάτωμα
Και εσύ θα ερχόσουν για λίγο στην θέση μου μέχρι να μην ένιωθες σίγουρη
Τα πάντα θα λάμψουν
Αν πάμε στο Brighton θα σε πάω κατά μήκος της προβλήτας
Τα πάντα θα φωτιστούν
Αν νιώθεις πολύ φοβισμένη θα το κάνω να εξαφανιστεί
Αγάπη μου μην είσαι τόσο νευρική
Θα καταλάβω αν με αφήσεις να φύγω
Το έκανα επίτηδες τώρα
Όταν μου λείπεις θα σταματήσω να τρώω φαγητό
Και θα χωρέσω σε ένα φόρεμα για να μπορώ να είμαι σαν εσένα
Και μετά θα δω την πίκρα σου
Και γιατί φεύγεις επίσης
Μάλλον θα σε δοκιμάσω και θα πω ότι σε αγαπώ
Νομίζω σε αγαπώ
Ηλιόλουστες μέρες που άφησαν το δέρμα μου κόκκινο σαν το αίμα
Και θα με αγκάλιαζες μέχρι αυτές οι σκέψεις να φύγουν από το κεφάλι μου
Αν γίνει πολύ περίπλοκο
Θα τα παρατήσω και θα απογοητευτώ
Μπορείς να δεις τι πάει λάθος;
Αν νιώσεις σαν να είσαι μισητή
Αυτή η αγάπη είναι πολύ υπερεκτιμημένη
Δες τι γίνεται
Αγάπη μου μην είσαι τόσο νευρική
Θα καταλάβω αν με αφήσεις να φύγω
Το έκανα επίτηδες τώρα
Όταν μου λείπεις θα σταματήσω να τρώω φαγητό
Και θα χωρέσω σε ένα φόρεμα για να είμαι σαν εσένα
Και μετά θα δω την πίκρα σου
Και γιατί φεύγεις επίσης
Μάλλον θα σε δοκιμάσω και θα πω ότι σε αγαπώ
Νομίζω σε αγαπώ
Πήγαινε με πίσω να ζήσω στο σπίτι, πήγαινε με πίσω στην οδό Albert
Τώρα μου λείπεις, έχω σταματήσει να τρώω φαγητό
Και έχω χωρέσει στο φόρεμά σου για να μπορέσω να νιώσω σαν εσένα
Αλλά μετά είδα την πίκρα και γιατί με άφησες επίσης
Νόμιζα θα σε δοκιμάσω και θα πω ότι σε αγαπώ
Νομίζω σε αγαπώ
Και έχω σταματήσει να τρώω φαγητό
Και έχω χωρέσει στο φόρεμά σου για να μπορέσω να νιώσω σαν εσένα
Αλλά μετά είδα την πίκρα και γιατί με άφησες επίσης
Μάλλον θα σε δοκιμάσω και θα πω ότι σε αγαπώ
Τώρα φαίνεται ότι με αγαπούσες κι εσύ