BB[Bishtar Behtar]/Dige Na - بیشتر بهتر/ دیگه نه lyrics

صورتش نمیکنه حسشو ابراز

انگار که داشمون یا

میگن پیچیدس شخصیتش انگار

پنهانی آشتی کرده

هنوز رو سرش بندناس*

لنگش هم کنارش آویزون

زبونش تلخ و ادبیاتشم کنایه آمیز

اون نامیزون نامیزونه حالش

با همه تو صلح با خودش توی چالش

مچاله شعراش

چالشون میکنه

جا بهشون میده دوباره

تو سطل زباله

چون داره

میکشه

نقاط ضعفو پشت میز کارش

شیطونشو درس میده تا بهش نده باج و

میگیره حالشو چون

حد وسط کارشو

راه نمیندازه

میکنه سهم و پس اندازشو

صرفش تا که حداکثر باشه

تا وقتی هست بی کلک کار

خدافظ هرکی بدلکاره

اره اصل بدلاشه

ماشه وصل به سر انگشت

میپاشه کلتو با واژه پ

پروردگارش هست باهاشو

ملکه اش همش همراهش

ترس هم وصل به چپ با هر چی طرف باشه

پ اگه هستی طرفدارش

ببند حلقو نزن حرف طلب کارانه

چون باهم رنگارو میبینیم

طمع ها رو میچشیم

میشنویم صداهارو

درک میکنیم نقشو

توی نقشه میدیم نقش به

نقاشیو حال میکنیم دراریم

تا وقتی دخل میشه خرج

که میخوایم

[بیشتر بهتر] x4

(چطوری شد

کی کی کی

چطوری شد

چطوری)

جلو میرم با دل خالی

راضی میشم با جیب پر

وقتم جدی جدی طلاس

قاضی سخت ناجیه عمر

نیس مث یه گلد رولیه دیگه

که تیک تیک تیک

میره تند

بسازه توی خونه کاخ ویلا قصر و باغ

با کشتی جت اسکی توی اب و چند تا ماشینه نو

یاشاید

یاشاید

یاشاید یه جزیره

که بخریمش

در بست بدیمش به قبیله

اونجا که فکرم میره بهترینه

عظیمه

عجیبه

نمیشه بگذری که

نمیشه بکر نگی بش

پس بحث مایه نیس فقط اونو بلدم

چه جوری دخل کنم و

چه جوری خرج کنم یا

واسه خونواده کف دنیارو

چه جوری فرش کنم و

چه جوری فتح کنم برجارو

اونا یادم دادن حسرت به دل نباشم

طلاش هم وابستش بهش تلاشم

اولاشم هنوز اما براش صرف

میشه وقت تا درآد نقد

پشتکارم تنها چیزیه که داره برام صرف

(چون این)

[قبلا تفریح بود اما حالا دیگه نه

شک بود تردید بود اما حالا دیگه نه

وقتی میفهمی خوب که بالا میشه رفت

باز میشن و نمیشه که بشن این بالا دیگه جمع] x2

از اول تهمو دیدم از اخر اولو چیدم

چرخیدم چندی چند جا دنیا تا

طمع و مزشو دیدم که

تلخ تر از میهن بود

بدتر از اینم اون وقتی بود که

قطعا فهمیدم توی اکثر باورا باختنه

حقیقت مخفیه و زیستن دردی که نا علاج یافتنش

جهنم هم همونیه که ادما ساختنش

چی میشه اخرش ها؟

چی میشه اخرش؟

من

گرفتم پیغام سروشو به عرفان رسیدم

بزرگ شدم مث کسی که میگه ایده میدم

دلم به دیده ای وصل

که خودم صاحبشم

صاحب شب

غروب میشم حاضر که ظاهر بشم

دوس دارم بازیکنا برد بشه سهمشون

همیشه باشه جیبشون پر مثل مغزشون

پ برام فرق نداره کی کیه کجاس

اگه کاربلده تو کارشه و هنو سرپاس

(چون این)

[قبلا تفریح بود اما حالا دیگه نه

شک بود تردید بود اما حالا دیگه نه

وقتی میفهمی خوب که بالا میشه رفت

باز میشن و نمیشه که بشن این بالا دیگه جمع] x2