باز آمد باز آمد گل من به چمن بازآمد
تو ببین که به صد ناز آمد
آتش پو مشکین مو
چون نر گس خندان رو
آن سرو طناز آمد
نوشین لب سیمین تن
نگهش به دلم شور افکند
شب من شد از آن مه روشن
رخسارش جان پرور
چشمانش افسونگر
رویش خندان چون گلشن