Battlefield [Polish translation]

Nie widać tego

Lecz krew zrosiła zieleń

Bóg jeden wie, że jestem niewinny

Weź, weź mnie do domu

Nasienie zła we mnie drzemie

Niczym sztorm władający morzem

Zaklinam cię

Nie przekraczaj tego mostu samotnie

Nie prowokuj mnie teraz

Groźne cienie przejdą obok

Już się zbliżają

Otwórz oczy

Zbudź się, młody przyjacielu

A nienawiść zniknie

Jeszcze się nie ruszę

Będę stał wytrwale

Oto trwa na polu bitwy

Na polu bitwy jest stracony

I tam, na polu bitwy, następuje koniec

Wojna i gniew zapanują

Słychać brzęk metalu

Tracisz zmysły przez ślepotę

A mnie obezwładnia żal i cierpienie

Smutek nie ustanie aż do śmierci

Zszargane ciało, zranione do głębi

A ciemność przesłoni światło

Zniknie na wieki (na wieki)

Pole przepełnione smutkiem

Ojciec i syn, odeszli

Słońce jasno świeci

A gniew narasta

Smutny i samotny

Rozdarty

Nie sądzisz

Że czas to zakończyć

Zwiódł nas pocałunek dobrze znanego węża

Módlmy się

Żeby niebiosa były po naszej stronie

Pośród przemocy i zgrozy

Niechaj objawi się honor

Zatem módlmy się

Błogosławiony nasz przywódca

Podążamy za szlachetnym i jasnym

Czyż nie słyszysz, jak płaczę? (krzyczę)

Chodź, zabierz mnie stąd

Święć się Imię Twoje

Oto trwa na polu bitwy

Na polu bitwy jest stracony

I tam, na polu bitwy, następuje koniec

Wojna i gniew zapanują

Słychać brzęk metalu

Tracisz zmysły przez ślepotę

A mnie obezwładnia żal i cierpienie

Smutek nie ustanie aż do śmierci

Zszargane ciało, zranione do głębi

A ciemność przesłoni światło

Zniknie na wieki (na wieki)

Tak śpiewają minstrele

Dołącz do straszliwych wrzasków

Przyczyń się do zbrodniczych występków

Niechaj znany będzie ten o lwim sercu

Dołącz do minstreli

Lamentujących w wiecznym żalu

Aż się prosi o więcej

Okaleczone ciała pokładają się na ziemi

Krew zalewa cały teren

Na zawsze plami zieleń

Nienawiść króluje na polu bitwy

Przepełnieni gniewem, nadal próbują walczyć

Zaciekli w boju

Gwałtowni, kompletnie zaślepieni

Wytrwale śpiewają w bólu

Zajmujemy ten kraj dla naszego władcy

Błogosławiony kraj i nasz pan

Wojna i gniew zapanują

Słychać brzęk metalu

Tracisz zmysły przez ślepotę

A mnie obezwładnia żal i cierpienie

Smutek nie ustanie aż do śmierci

Zszargane ciało, zranione do głębi

A ciemność przesłoni światło

Zniknie na wieki (na wieki)