Bathory Aria [Turkish translation]

[Bölüm I: Yol Gösterici Gibi Karanlıkta Kalmış]

İçini çekerek burun kıvırdı

Ölüm, izlerini bırakırken

Kontesin üzerindeki soğuk gözyaşlarına

Talihsiz Yol Gösterici gibi karanlıkta kalmış

Bathory'nin Evi saklanmış

Kederin aldatıcı görüntüsü altında

Keşke ağlayabilseydim

Onunla yas tutarken

Ona sıkıca sarılırdım

Kytherean¹'ın fırtınalı gelgitlerinde boğulmuş Afrodit gibi

Ve onu öptüm

Yalnızlığından

Dudaklarım bilirdi

Karanlık koridorların gizemlerini

Zevklerin bedeni aldığı yerde

Ve acıyı, acımasızca

Dondurmaya geldi

Soluk hayatın fısıltılarla susturulmuş nefesini

Karanlıkta kalmış.

Yere vuran solgun ay ışığını soludu

Berrak bir şekilde uyuyan lordunun mezarında

Karanlıkta kalmış.

Kara dulun çanları feryat ederken

Yükselen sonsuz gece onun ruhuna girdi

[Bölüm II: Füg'de Bir Karga Sürüsü]

Şimdi soluk gökyüzüne sesleniyorum

Hayattan intikamımı alırken

Gnatik ve Safir'e

İhtiyaçlarını dilendi

Grandier'in yalanları isyanı kınadı

Lanetlenmiş camların arasında, büyüsü kırılmış mahzen

Gliflerin ortasında

Günahkar kardeşi tapındığı yerde

Cellat'ın onu terk etmesiyle

Ruhani alemlere daldı

Esaret içindeki Başmelekler için

Işıktan geceye savruldu

Dünyayı alaşağı etti

Zulmün gözler önünde olduğu yeri.......

Ama yakında,

Tarot'u kanıtladı

Karışık vesveseler hastalık gibi yayılır

Tahakkuk ederdi

Ve yıldızları soldururdu

Ancak o yaralandı

Soğuk kan banyolarının

Acı tatlı gerçekleri tarafından

Bedenler yükseldikçe

Dev sürüler halinde

Ona musallat olmak için

Sığ mezarların dayatmasından

Kurtlar mezardan çıktığında

Onların carthen rahimleri

Buzların hüküm sürdüğü yerde

Yaralarını açmak için

Ruhunun derinliklerine kadar takip ettiler onu

Uçtular, zehri savurup pala çalarken

Bir karga sürüsü gibi, Füg'de

Ve onların vecdini bilmek

Hayallerini harap edecek

Laneti tersine çevirmek için kara kitapları karıştırdı

Öldürücü kargalarını saldı düşmanlarının üzerine

Cadılar Bayramı'nda

O, aldı

Balodaki Bellona gibi

Düşmanları

Kızkardeşler ağırladı

Onun işkencelerini

Haç'la lekelenmiş taşlar

O kaçabilsin diye dizilmişti

Ama gece boyunca cesur olması gerektiğini biliyordu...

Korktu, Ay kafatasına bürünmüştü

Sanki bir karga sürüsü gibi, Füg'de

Maskeliler, mücevherli

Korku, boyalı gözleri soğuk bakışlara çevirdi

Ve hatta onun dansını bile

Çarpık dev aynalarda

Geleceği kötü görünüyordu

Kader orada bayram etse bile...

[Bölüm III: Deliliğe Şahit Olmuş Gözler]

Bir çağ, inancın çivileriyle çarmıha gerilmiş

İsa'nın habis havarileri yeryüzünü mahvettiğinde

Uzaklarda bir Kontes, simsiyah bir hayalet, doğdu

Cehenneme baş kaldırdı, kendinin lanetli olduğunu bildiği için

Hayat, kederi bir cenaze marşı gibi fısıldadı kulaklarına

Bükülmüş ve özlem dolu, bir büyüye takıntılı

Zulme yenik düşenler

Onun dansı altında ezildi

Çalıları kasıp kavuran bir ateş

Tatlı güller bir yana, Kara dikenli çalılıkları tutuyordu artık...

Cenneti sonsuza kadar ellerinde istedi

Saf bir gençlik iksiri

Lezbiyen fantazileri

Çılgınlığın suyunu çıkarırken

Özgür olduğu onyıllar boyunca

Soyunun ipeksi tedavisi için geri döndü

Ama saltanatı hızla sona erdi

Karanlık Tanrılar çok derin hayaller kurdular

Onun ricalarına kulak vererek

Gardiyanları saldırıya uğradığında

Bir rahibin bedduaları ile

Dualarını etti

Gecenin köründe

Bakire'nin lekelenmiş ölü vücuduna

Ve gururla durdu

Suçlarının üstü örtüldüğünde

Ve günahkar dudaklardan kupkuru dudaklara

Ateşleri koklasa da

Uzuvlarını yakıp kavuran

Suç ortaklarının işkence görmüş vajinaları

Böylece bu çarpık masal da biter

Ateşin ısırığından kurtulmuş olsa da

Soylu doğmuş olsa da

Günahları (suçları) affedilmezdi

Sonsuz geceden koparılıp atıldı

Yavaş Ölümün tek başına uçurabileceği yerde

"Ruhlar yargılanmadan kaçtılar

Çürüyorum, yalnız başıma, deliriyorum,

Ormanın bana ağıtlarını fısıldadığı yerde

Çam ve taçlı kurtboğanların ortasından

Bu duvarların içinde,

Sade bir mezarın kasvetine

Bana verilen ürkütücü delilik ile ilerliyorum

Günahsız ayın solgun ışınlarının aydınlattığı yolda

Kim, nekrolojilerden yoksunsa, bu yüzden

Yaratılışı yeryüzüne emretmiştir

Dudaklarımı ölüme terk ederken...

Yeniden doğuşuma engel olan soğuk, yavaş bir öpücük konuyor

Son bir dilek, kader tarafından vasiyet edilmiş olsa da

Güzelliğim solacak, kimse görmeden

Kurtarın, beni almaya gelecek o siyah gözlerden

Ruhuma eşlik edecek, ya cennete ya da cehenneme kadar"