Ξέρω τί κάνεις
Τα βλέπω όλα εξαιρετικά καθαρά
Γεύομαι μόνο σάλιο
Όποτε για να διώξω τα δάκρυά σου φιλώ
Μ' έκανες πραγματικά να σε πιστέψω, σ' ένα αστέρι να κάνω ευχές
Αλλά οι μαύρες τρύπες που σε περιβάλλουν
Είναι κατά πολύ βαρύτερες
Πίστεψα στην σύγχυσή σου
Ήσουν τόσο ολοκληρωτικά διχασμένη
Μάλλον πρέπει να έφταιγε το ότι εχθές
Ήταν η μέρα που γεννήθηκα
Δεν υπάρχουν και πολλά να εξετάσουμε
Δεν απομένει τίποτα να κρύψουμε
Πραγματικά δεν πρέπει να είσαι σοβαρή
Αν χρειάζεται να με ρωτήσεις το γιατί
Λέω αντίο
Γιατί ίσα που αναπνέω
Κι αέρα δεν μπορώ να βρω
Δεν ξέρω ποιον κοροϊδεύω
Με το να φαντάζομαι πως ενδιαφέρεσαι, και θα μπορούσα να σταθώ εδώ
Να περιμένω σαν ανόητος γι' ακόμα μία μέρα
Όμως δεν νομίζω ότι αξίζει το τίμημα,
Αξίζει το τίμημα, το τίμημα που θα πλήρωνα
Όλοι επιμένουν να ρωτούν, περί τίνος πρόκειται;
Παλιότερα ήμουν τόσο βέβαιος και δεν μπορώ να καταλάβω
Τί είναι αυτή η έλξη; Μόνο τον πόνο νιώθω εγώ
Δεν απομένει τίποτα να δικαιολογήσω και μόνο εσύ για να κατηγορήσω
Θα αλλάξει ποτέ αυτό;
Γιατί ίσα που αναπνέω
Κι αέρα δεν μπορώ να βρω
Δεν ξέρω ποιον κοροϊδεύω
Με το να φαντάζομαι πως ενδιαφέρεσαι, και θα μπορούσα να σταθώ εδώ
Να περιμένω σαν ανόητος γι' ακόμα μία μέρα
Όμως δεν νομίζω ότι αξίζει το τίμημα,
Αξίζει το τίμημα, το τίμημα που θα πλήρωνα
Αλλά το ξανασκέφτομαι έτσι κι αλλιώς
Κατέληξα πως, ίσως ποτέ μου να μην μάθω
Το μεταβαλλόμενό σου μυαλό, είναι φίλος ή εχθρός;
Το παίζω υπεράνω ή καταποντίζομαι
Κάθε φορά που έρχεσαι και φεύγεις
Μη, σε παρακαλώ, έρχεσαι και φεύγεις
Γιατί ίσα που αναπνέω
Κι αέρα δεν μπορώ να βρω
Δεν ξέρω ποιον κοροϊδεύω
Με το να φαντάζομαι πως ενδιαφέρεσαι, και θα μπορούσα να σταθώ εδώ
Να περιμένω σαν ανόητος γι' ακόμα μία μέρα
Όμως δεν νομίζω ότι αξίζει το τίμημα,
Αξίζει το τίμημα, το τίμημα που θα πλήρωνα