Son hòles! Son hòles! hòles...
Sabi, eth mèn amor,
Que non arribès tà anar
Donques tot ath mèn entorn
Me ditz qu’ès tostemp damb jo
Sabi, eth mèn amor.
Que non arribès tà anar
Donques tot ath mèn entorn
Me ditz qu’ès tostemp damb jo
Deth maitin, que paur que me trobèsses lèja!
Desvelhè, en tot tremolar, lançada ena arena
Mès lèu es tòns uelhs didien que non
E eth solei penetrèc en mèn còr
Mès lèu es tòns uelhs didien que non
E eth solei penetrèc en mèn còr
Vedí dempús, en ua ròca, ua crotz,
E era tua barca nera baraue ena lum
Vedí eth tòn braç bandejant, entre es veles ja hloishes
Diden as vielhes dera plaja que tu non tornes:
Son hòles! hòles...
Sabi, eth mèn amor,
Que non arribès tà anar
Donques tot ath mèn entorn
Me ditz qu’ès tostemp damb jo
Sabi, eth mèn amor.
Que non arribès tà anar
Donques tot ath mèn entorn
Me ditz qu’ès tostemp damb jo
En vent que lance arena as veires;
Ena aigua que cante, en huec quasi mòrt;
Ena calor dera lhet, enes bancs ueits;
Laguens deth mèn pitrau, ès tostemp damb jo
Ena calor dera lhet, enes bancs ueits;
Laguens deth mèn pitrau, ès tostemp damb jo
[Solo]
Sabi, eth mèn amor,
Que non arribès tà anar
Donques tot ath mèn entorn
Me ditz qu’ès tostemp damb jo
Sabi, eth mèn amor.
Que non arribès tà anar
Donques tot ath mèn entorn
Me ditz qu’ès tostemp damb jo