Noch de herfst, noch rozen wil het
dit hart dat enkel voor jou trilt
verbrandt het, vooruit stop niet
die assen zijn de jouwe
Noch op de zomer, noch op iemand anders wacht het, dit hart verlangt enkel naar jou
sla het, vooruit stop niet
die striemen zijn de jouwe
ik heb jou nodig
Vertroosting zoeken valt me zwaar
nadat mijn liefste is weggegaan
Mijn hart is kennelijk aan flarden
Mijn lijf is een wrak
Toen je wegging stortte ik mijn tranen
niet voor 't eerst en niet voor 't laatst
Ik beleef alles slechts tijdloos
Ik begreep dat dit leven voor jou te laat kwam, verslagen
Ik heb alles aan de kant gezet in dit leven, mijzelf in de nachten gegooid
zodat ik troost vond bij een ander lief
dit hart gaat van hand naar hand
Noch de herfst, noch rozen wil het
dit hart dat enkel voor jou trilt
verbrandt het, vooruit stop niet
die assen zijn de jouwe
Noch op de zomer noch op iemand anders wacht het, dit hart verlangt enkel naar jou.