کسی می تواند به من بگوید که آیا قلبی فریب خورده از عشق
روزی را خواهد دید که زخم هایش
برای همیشه پاک شده اند ؟
آیا دیر یا زود روزی امید
به سوی ما باز خواهد گشت
آن هنگام که تنها و گمگشته
در قلب جهانی ناشناخته ایم ؟
عشق دیگر هرگز لبخند
نخواهد زد
در تصنیف زمان گمشده ی من.
آیا کسی می تواند
شبنم روی گل ها را بشمارد
پیش از آنکه خورشید از راه برسد
و‌همه چیز را خشک کند؟
قطرات شبنم
هرگز تعلل نمی کنند
درست بسان خوشبختی
که در قلب من روزگاری زندگی می کرد.
عشق دیگر هرگز لبخند
نخواهد زد
در تصنیف زمان گمشده ی من
کسی می تواند به من بگوید که آیا قلبی فریب خورده از عشق
روزی را خواهد دید که زخم هایش
برای همیشه پاک شده اند ؟
اما من این را می دانم که دوستت دارم
تویی که نامی نداری
تویی که قلب مرا به
سرودن آوازی وامیداری.
قلب من دیگر به سختی
می طپد
در تصنیف زمان گمشده ی من.
اما من دوست می دارم این عشق ناشناخته را در تصنیف
قلب گمشده ی من .