Паглядзі ж на мяне ты!
Ці зрабі раз/хоць «прамашку»
(Хоць аднойчы памылься).
Ці замовіць мне адра́зу
Болю ў кельху высокім?
Грудзі мне наколі ўзняць,
Каб ты толькі датнуўся?
Дай жа руку, сэрца (мілы),
Я не не́дзе.., бачыш, -- тут я.
Ў небе магла б лётаць цудам,
Прадаць, каб дорага, вусны,
Ўсё, што жадаю – я мела б,
Я ж за сэрцам ды пайшла.
Прыпеў:
А люблю я цябе,
мой тыран!
І не смейся, калі бачыш,
Калі вочы мокрыя, слёзы льюць.
Так люблю я цябе,
мне скажы:
Як жа так, -- удалы ты ў любві і шчаслі ў,
Я ж – жды няўдачніца? Хэй!..
Паглядзі ж на мяне ты!
Прыкінься ж ты –кавалер!
Пазбягаеш (па-)цалу́нкаў,
Нібы дождж прамочыць.
Распрануцца, майку скінуць (зняць мне),
І напісаць мне на грудзях:
«Я без цябе загіну --
І ні жыць мне, мне ні ды́хаць»?
У небе магла б я летаці,
Каб вусны коштам прадаці,
Усё, што жадаю – я мела б,
Я ж за сэрцам шлях пайшла.
Прыпеў (+…х2):
Так люблю я цябе,
злыдзень мой!
І не смейся, калі бачыш,
Калі вочы л’юць слязьмі мае.
Так люблю я цябе,
мне скажы:
Як жа так, - удалы ты ў любві і шчаслі ў,
Я ж – так, няўдачніца?
…Хэй!
Я люблю цябе...