Kriz geçirsen,
Kendini yine ikiye parçalasan,
Yapabilsem, evet yapardım
Yapabilsem, yapardım
Salıp bırakırdım
Teslim ederdim
Bu işin içinden çıkardım,
Bunu, ruhsuz hayat bağını
Rüzgara fırlatıp atabilsem,
Bu balçıktan kalbi bırakabilsem,
Senin gecenin içine doğru
ve rüzgarın içinden içinden
Zayıf ufuk ışığına doğru
ve alevlerin içinden yürüyüp gittiğini görebilsem.
Keşke, elimden gelse de
Seni huzura kavuşturabilsem.
Rahat ettirebilsem
Senin, güzel eski günlere
Varıp gittiğini görsem.
Bırakmak
ve onun öylece solup gitmesi
Bırakmak
ve öyle solup gitmesi
Kafam yerinde
Kafam yerinde
Kendimdeyim
Uyumuyorum
Ama hayır, hayır, hayır
Bir yardım istesen, o zaman belki
Sana söylerler benim dediklerimi.
Değişip duran morarmalar, kararmalar gerçek
Yara bere içinde ipekten gökyüzü ve yanan bir bayrağın
renkleri kan revan olmuş gözlerde çarpıp tokuşuyorlar
Yapabilsem biliyorsun yapardım
Yapabilsem,
Bırakıp salardım.
Bu umutsuzluğu
Kopukluğu
Ayrılmayı
Laneti
Kendinden geçmeyi
Tek başınalığı
Issızlığı
Bırakırdım
Ve onun öylece solup gitmesi
Bırakmak
Ve onun öylece solup gitmesi
Bırakmak
Ve öyle solup gitmesi
Kafam yerinde
Kafam yerinde
Kendimdeyim
Uyumuyorum
Ama hayır, hayır, hayır