Gdy duma z prosiętami wala się w kompoście,
w korycie leżą perły, a bieda na podgrodziu,
idę z tobą, łysawy, po babilońskim moście,
w bladych dekoracjach i na tle mrocznym,
idę z tobą, łysawy, po babilońskim moście,
w bladych dekoracjach i na tle mrocznym.
Twoja ręka drży, ze strachu lub z pożądania,
pod pachą zwilgotniałaś, niedaleko od łona,
pod złym adresem, gdzie każdy chce być sługą,
gdzie wszyscy się zgadzają, a każdy (go) przeklina,
pod złym adresem, gdzie każdy chce być sługą,
gdzie wszyscy się zgadzają, a każdy (go) przeklina.
Ach, miła, co z nami się stało, ta ziejąca głupota
zabrała nam znak zwycięstwa1 i światła, światła świecą,
a staro-nowi rządcy wciąż w mętnej wodzie łowią,
brzęk monet pośród słów, cóż tu mówić, cóż mówić?
Amora bez łuku już przekrzyczała (dęta) orkiestra,
w gospódce z podcieniami wina napijmy się razem,
prowadzę cię za rękę po babilońskim mieście,
tyś nie jest do kupienia, ja na sprzedaż nie jestem,
prowadzę cię za rękę po babilońskim mieście,
tyś nie jest do kupienia, ja na sprzedaż nie jestem!
1. chodzi o znak V (véčko), czyli "victory", ukazywany palcami