از آسمانم ماتم ببارد
هراس بی‌تو ماندنم ادامه دارد
نمی‌نویسم ترانه بی‌تو
چگونه پرکشد خیال واژه بی‌تو
به لب رسیده جان، کجایی؟
کجایی؟
که برده طاقتم جدایی
باران تویی
به خاک من بزن
بازآ ببین
که بی مه تو من، هوای پر زدن ندارم
باران تویی
به خاک من بزن
بازآ ببین
که در ره تو من، نفس‌بریده در گذارم
مگر ندانی، چو از تو دورم
بی‌راهه‌ای خموش و تار و بی‌عبورم
نمی‌توانم دگر برویم
که من اسیر این خزان توبه‌تویم
به لب رسیده جان، کجایی؟
کجایی؟
رهی نمانده تا رهایی
باران تویی
به خاک من بزن
بازآ ببین
که بی مه تو من، هوای پر زدن ندارم
باران تویی
به خاک من بزن
بازآ ببین
که در ره تو من، نفس‌بریده در گذارم