مُرده دیگه در من،
خورشیدِ شهر نگاهت
چون تک درختی پیر،
نگاهم، مونده به راهت
دلم بهم گفته که قهره با من دو چشمات
بیهوده پژمرد قلبم مثل گل تو باغ دستات
چرا نگفتی تو، که دیگه دوسّم نداری؟
می‌خوای تو گلدونِ قلبِ من خنجر بکاری
تو آینه‌ی چشمام، هنوزم عکس تو پیداست
از بس که هر روز هی گریه کردم اشکام یه دریاست
بی تو می‌میرم من، یه روزی تو شهر غربت
میرم دوباره از شهر تو من، با قلبی پر از مِحنت
[2x]
دیگه بعد از تو چون همیشه،
من دلم یه گل آتیشه
اما یادت از دل هرگز جدا نمیشه
بی تو می‌میرم من، یه روزی تو شهر غربت
میرم دوباره از شهر تو من با قلبی پر از محنت
[4x]
دیگه بعد از تو چون همیشه
من دلم یه گل آتیشه
اما یادت از دل هرگز جدا نمیشه