Gördüm o sessiz dağları
Senin sesinle haykırdı
Dört bir yanına ateşler yaktı
Ama bu bir intihar değildi
Paha biçilemezdi çığlıkların
Susuşların da öyle
Günbatımı rüzgarıyla birlikte
Sen ki ey ihtiyar delikanlı
Fakat ölüm sevinmeyecek gelişine
Sen ki sabahlardan mahrum kalmışsın
Aşktan kopmadın hiç
Ve hayatın tamamından.
Sensiz ıssızlaştı sonbahar
Güç verendin iradeye
Gördüm dağlar bir dilsizdi
Çığlığı oldun onların.
Sesinle yeşerdi umut
Artık daha renkli baharlar
Canlandı çığlıklarınla,
Uyandı derin uykudan
Bir turna oldun uçtun
Kondun yükseklere
Kederdir aşkın haritası
İzleri kaldı sonbaharlarda
Yaprak döküyorlar çünkü
Müjde getiriyor baharlardan
Dünya hasret ağacıdır, Abim
Keder olmazsa kısırdır o
Kayıptır hâlen sevinçlerin coğrafyası
Derler ki, bir nehrin sularına kapılmıştır
Ve bir sevginin kıyısında yeşermiştir
Yabancı bir yerde, fakat fazla uzak değil
Belki de kirpiklerin kadar yakın bir yer
Fakat yine de kayıptır o
O orada düşmüştür
Nerede dilsizleşmişse bir kuş,
Nerede ağlamışsa bir çocuk
Nerede acımışsa bir yara.
Kimin payına düşmüşse vakitsiz vedalar,
En güzel haykırışlar onun olur, Abim