Ρωμάνα επαρχάρευεν
Κουντούρ’ ’ς σα λειβαδία
’Σ σου Μύριν και ’ς σου Κόβλακαν,
Και στ’ άσπρα τα πλακίαν
Ρωμάνα ξαν ρωμάνα
Του παρχαρί η μάννα
Τιδέν ’κι φοβερίζ’ äτεν
Απές σ’ αγρä τ’ ορμάνâ
ρωμάνα τρώει το βούτουρον
Τ’ αθόγαλαν το στύπον
Φτερία στρών’ και κείται ’κα
Χορτάζ’ ελαφρίν ύπνον
Ρωμάνα ξαν ρωμάνα
Του παρχαρί η μάννα
Τιδέν ’κι φοβερίζ’ äτεν
Απές σ’ αγρä τ’ ορμάνâ
ρωμάνες πάτε ’ς σον παρχάρ’
καλά δουλείας ποίστεν
όντες τρώτε τ’ αθόγαλαν
το μερτικό μ’ αφήσ’τεν
Ρωμάνα ξαν ρωμάνα
Του παρχαρί η μάννα
Τιδέν ’κι φοβερίζ’ äτεν
Απές σ’ αγρä τ’ ορμάνâ