Οι μέρες είναι φωτεινότερες
Οι κήποι ανθίζουν
Οι νύχτες είναι ελπιδοφόρες
Στην ησυχία τους η Φύση καλούσε
Ευχές ψιθυρίζονταν
Ο χρόνος ήταν εκεί
Αλλά χωρίς νόημα
Μακριά, μακριά στον χρόνο
Κάθε όνειρο είναι ένα ταξίδι μακριά
Μακριά σε ένα σπίτι μακριά από φροντίδα
Παντού είναι απλά ένα ταξίδι μακριά
Οι μέρες αναχώρησαν
Οι κήποι λιποτάκτησαν
Αυτός ο φιλάσθενος κόσμος
Η μόνη μου ξεκούραση?
Η φύση δεν καλεί πια
Οι ευχές τόσο κουφές
Το Ξυπόλητο Αγόρι
θρηνεί σε μια άδεια νύχτα
Μακριά...
Αγάπησε την στιγμή
Ύψωσε τους ουρανούς
Μην αφήσεις αυτόν που ονειρεύεται
να ξεθωριάσει στο γκρίζο σαν το γρασίδι
Δεν πέφτω για την ζωή
Ένας κόκκος για κάθε απώλεια
Ο χρόνος με μάζεψε
Αλλά με άφησε να πετάω
"Γι'αυτό το δώρο του ονείρου πρέπει να πληρώσω το τίμημα
με την απώλεια των απολαύσεων της ζωής"